Teen Titans cz 11

I znowu o czymś zapomniałam. Wstawię teraz, bo znowu zapomnę

Ma się farby XD

A teraz notka

___________________________________________________________

 Wyścig Ze Zgniłkiem

W

 pokoju zastałem tam śpiącą Kirę… rozłożoną na całym łóżku. Uśmiechnąłem się, przebrałem i wyszedłem. Skierowałem swe kroki w stronę garażu. Wsiadłem na swój motor i pojechałem na tor. Dojechałem tam bez przeszkód. Na torze czekał na mnie Takashi.

-Heja, Dick. Dawno cię nie było-przywitał się Matt.

-Cześć. Wyjechałem do… Eee… Nowego Yorku-skłamałem.

-Wow! Szacun-zachwycił się kumpel.

-Hej! Grayson! Nie było cię, bo tchórzyłeś!-nabijał się Takashi.

-Nawet jeśli, to na pewno nie ciebie-zgasiłem go.

Oglądałem, jak początkujący przegrywają z „profesjonalistami”. Nagle usłyszeliśmy ryk silnika. Chwilę później zobaczyliśmy nadjeżdżający motor. Już raz go widziałem. Kierowcą jest Johnny Zgniłek. Podjechał, zrobił ze trzy kółka i się zatrzymał.

-Siema, ofermy-przywitał nas „ciepło”.

-Czego tu szukasz?-spytałem.

-Wyzwania. Kogoś, kto mógłby się ze mną równać-odpowiedział.

-Możemy się z tobą ścigać, pod warunkiem, że nigdy więcej się tu nie pojawisz-postawił warunek Takashi. Więc będę musiał wytrzymać na jednym torze ze Zgniłkiem.

-Zgoda. Kto się ze mną zmierzy?-spytał wodząc po wszystkim wzrokiem.

-Dick Grayson-powiedział Takashi. Jeśli myśli, że nie podołam, to…

-Zgoda-powiedziałem i wsiałem na motor. Ustawiliśmy się na linii startu.

-Pięć!

-Cztery!

-Trzy!

-Dwa!

-Jeden!

-START!!!

Wystartowaliśmy. Od razu wyprzedziłem Zgniłka. Zostawiłem go daleko w tyle i ukończyłem trzecie okrążenie w tym samym czasie, gdy on kończył drugie. Spokojnie przekroczyłem linię mety.

-Jak to możliwe, że ze mną wygrałeś?!-krzyknął wściekły, gdy wreszcie dojechał.

-Zwyczajnie. Mistrza nie pokonasz-powiedziałem uśmiechając się półgębkiem.

-Żądam rewanżu!-krzyknął podchodząc do mnie. Spojrzałem na zegarek.

-Co jest, Grayson? Śpieszysz się na naukę jazdy?-nabijał się Takashi.

-Żeby jeździć lepiej od ciebie? Nie muszę-zgasiłem go.

Była za pięć trzecia.

-Nie zdążę…-powiedziałem do siebie.-Następnym razem… Zaraz… Ty przecież nie masz już wstępu na tor!-zaśmiałem się.-Na razie-powiedziałem do kumpli.